بررسی الگوی بیان ژن گیرنده سروتونین (5-ht3ra ) در سلول های تک هسته ای خون محیطی در بیماران لوپوس اریتماتوز سیستمیک

لوپوس اریتروماتوزوس یک بیماری خود ایمنی مرتبط با بافت همبند میباشد. لوپوس یک بیماری مزمن، بهبود یابنده، بالقوه کشنده و عود کننده میباشد که میتواند سیستمهای مختلف بدن را درگیر نماید و با فراوانی بیشتری در زنان نسبت به مردان رخ میدهد. پراکندگی سنی ابتلا به لوپوس عمدتاً 15 تا 45 سال میباشد. فاکتورهای متعدد بسیاری شناخته شده است که با بروز لوپوس همرهای نشان داده اند از آن جمله می توان hla هورمونها، سایتوکائینها، اختلالات سیستم ایمنی و فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی را نام برد، که در سالهای اخیر به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته اند. نوروایمونواندوکرینولوژی علمی است که به بررسی ارتباط سیستم عصبی و سیستم ایمنی به عنوان 2 سوپر سیستم بدن انسان و سیستم غدد درون ریز و ارتباط این سیستمها از طریق نوروترینسمیترها، سیتوکاینها و هورمونهای غدد درون ریز میپردازد. در این تحقیق،ابتدا گویچههای سفید خون محیطی افراد سالم و بیمار استخراج گردید و پس از سنتز cdna به روش reverse transcriptase ، با استفاده از محصول pcr برای ژن beta actin مرود تایید قرار گرفت و در ادامه با استفاده از دستگاه light cycler غلظت mrna نمونه ها در افراد سالم و لبمار اندازگیری شد. در انتها برای بررسی وجود جهش در نمونه ها توالی آنها از طریق توالی یابی مورد تایید و بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصل از آزمایشات صورت گرفته اولا نشان داده شد که گیرنده نوع 3 سروتونین در سطح سلول های ایمنی موجود در خون محیطی بیان می شوند و ثانیا بعد از بررسی های آماری که بر روی داده های حاصل صورت گرفت نشان داد که بیان این گیرنده در این سلول هادر افراد بیمار در مقایسه با افراد سالم افزایش می یابد و جهش هایی نیز در این گیرنده ها یافت شد که در مقایسه با جهش های گزارش شده در پایگاه های مربوطه جدید بودند. طی بررسیهای صورت گرفته از طریق جستجو پایگاه دادههای موجود در اینترنت تحقیقی مبتنی بر انجام کاری مشابه تحقیق حاضر مشاهده نشد ، با توجه به این نکته میتوان نتایج حاصل از این پروژه تحقیقاتی را نه تنها برای کاربردهای بالینی گسترش داد بلکه میتوان نتایج آن را در سایر بیماریهای خودایمنی نیز بررسی نمود و با استفاده از آگونیستها و آنتاگونیستهای اختصاصی این نوع از گیرنده سروتونین به رویکرد درمانی جدیدی نائل آمد.